อารมณ์ผสมกลอน
แต่งกลอนเศร้า เขาหา ว่าทุกข์หนัก
แต่งกลอนรัก ทักมา ว่าสุขสม
แต่งกลอนท้อ ก็หา ว่าโง่งม
แต่งกลอนชม ถูกหา ว่าบ้าบอ
ธรรมดาชีวิตมีผิดพลาด
ความสามารถจำกัดไม่อาจก่อ
จึงมีบ้างบางทีที่ใจท้อ
จะสู้ต่ออีกทีเมื่อมีแรง
ธรรมดาชีวีมักมีทุกข์
เกิดร่วมยุคสมัยให้ขันแข่ง
หากยินยอมทุกทีที่ถูกแทง
จะถูกแย่งเอาเปรียบถูกเหยียบจม
ธรรมดาชีพชนม์คนเรานี้
จะต้องมีรักบ้างบ้างสุขสม
บ้างก็ทุกข์คลุกเคล้าเศร้าระทม
ถือว่าบ่มเพาะค่าประสบการณ์
อาจมีบ้างบางครั้งฟังเรื่องเล่า
เก็บงำเอาเนื้อหามาผสาน
ใส่ถ้อยคำสำผัสจัดลงจาร
ทั้งเปิดม่านดวงจิตลิขิตคำ
บ้างมองโลกกว้างใหญ่และไพศาล
อันตระการพาให้ใจถลำ
หัดยับยั้งชั่งใจไว้ประจำ
ทุกเช้าค่ำจารึกบันทึกจินตน์
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖ มีนาคม ๒๕๕๖
แรงบันดาลใจให้บันทึกจาก "ผสมอารมณ์กลอน" ของ "ภ.ภาพวาด"
No comments:
Post a Comment