สารพันปัญหา

 

สารพันปัญหา

แต่ละวัน ปัญหา ก็ถาโถม
เข้าจู่โจม กระหน่ำ ย้ำกันบ่อย
คนเราแปลก แบกโลก โศกซ้ำรอย
ถ้าปลดปล่อย ลงบ้าง จะว่างเบา

สารพัน ปัญหา มากระหน่ำ
เจ็บและจำ กันหน่อย ปล่อยว่างเปล่า
แบกรับทุกข์ ทุกอย่าง อย่างมัวเมา
ตั้งแต่เช้า จรดเย็น ลำเค็ญใจ

ทุกข์ทั้งนั้น ปัญหา มักมาจาก
ทะยานอยาก เกินตน สับสนใหญ่
ควรฝึกฝน ตนบ้าง ละวางไป
หนักจะได้ เป็นเบา บรรเทาลง

ทะยานอยาก หนักหนา สารพัด
ไม่ฝึกหัด เพียงพอ ก็ลุ่มหลง
ฝึกความอยาก มากได้ ไม่รู้ปลง
พาพะวง หน้าหลัง และกังวล

เรื่องของใคร ให้รับ ปรับเองบ้าง
ทุกสิ่งอย่าง มีเหตุ เขตฝึกฝน
เรียนรู้ปรับ รับผิดชอบ ประกอบตน
จะรอคน อื่นใด แก้ไขแทน

เราก็ต่าง หายใจ ได้แต่เกิด
แรกกำเนิด บ่งบอก ออกหนักแน่น
ชีวิตหนึ่ง พึงหัด ไม่ขาดแคลน
สร้างปึกแผ่น ชีวิต ลิขิตด้วยตน

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๙  มีนาคม  ๒๕๕๖